Honey and Ashes
Anne Nobels, Gabriëlle de Kroon, Pippilotta Yerna, Lisa Hu
10.05 - 29.06.2025
Van 10 mei tot en met 29 juni 2025 presenteert Ballon Rouge het werk van Anne Nobels, Gabriëlle de Kroon, Pippilotta Yerna en Lisa Hu — vier fotografen die elk een unieke en gelaagde blik werpen op moederschap. De tentoonstelling laat zien dat moederschap niet één vaste vorm heeft, maar zich uitstrekt over een breed spectrum van ervaringen: van diepe verbondenheid tot pijnlijke afstand, van de vreugde van zorg dragen tot de worsteling met verwachtingen en verlies.
Opening
Zaterdag 10 mei 2025
16:00 - 19:00
Moederdag Polaroid Studio
Zondag 11 mei, 12:00 – 17:00
Photo Stories
Zaterdag 31 mei 2025
15:00 - 16:00
Finissage
Zondag 29 juni 2025
14:00 - 17:00
Anne Nobels (1993) laat de rust, ruimte en zee van Zeeuws-Vlaanderen haar creativiteit voeden. Haar project Burning Lilies is een persoonlijk en symbolisch werk, waarin ze haar bewuste keuze om geen kinderen te krijgen onderzoekt. De serie visualiseert de kwetsbaarheid en impact van deze beslissing, zowel op haarzelf als op haar omgeving. Elke foto verbeeldt argumenten en emoties rondom dit thema: de vreugde en verantwoordelijkheid van ouderschap, de verwachtingen van familie en de existentiële vragen die deze keuze oproept. De titel verwijst naar de lelie als symbool van vrouwelijkheid en vruchtbaarheid, die door verbranding haar schoonheid onomkeerbaar verliest. Met Burning Lilies opent zij het gesprek over een maatschappelijk taboe.
Gabriëlle de Kroon (1969) richt zich in haar werk op familie, identiteit en de intimiteit van thuis. Haar project Zeb & Carlos is een persoonlijk en introspectief werk, ontstaan in een periode van rouw en verandering. Als moeder van twee jonge kinderen vond ze houvast in fotografie, een manier om zichzelf opnieuw te verbinden met haar omgeving. De serie weerspiegelt haar zoektocht naar troost en betekenis, terwijl ze haar rol als moeder en dochter herdefinieert. Met Zeb & Carlos biedt ze een intieme blik op kwetsbaarheid, verlies en de kracht van visuele reflectie.
Pippilotta Yerna (1994) is een multidisciplinair kunstenaar die de complexiteit van familierelaties en sterfelijkheid onderzoekt. Haar project She is the Canary in the Coalmine of a Dying Empire is een persoonlijk en tegelijk universeel werk over het onvermijdelijke verlies van een ouder. Door haar moeder herhaaldelijk te ensceneren in haar eigen sterfscènes, probeert Yerna grip te krijgen op de oncontroleerbare realiteit van de dood. Fotografie, sculptuur en performance komen samen in een zoektocht naar de balans tussen angst, acceptatie en controle. Met dit project stelt ze indringende vragen over hoe we ons kunnen voorbereiden op het ondenkbare.
Lisa Hu (1983) onderzoekt met haar werk de complexe dynamiek binnen familierelaties. Haar project Ik mis je is een intieme en aangrijpende fotoserie over de veranderende band tussen een moeder en haar puberkind. De beelden tonen momenten van tederheid, conflict en gemis: een omhelzing uit het verleden, een leeg bed, een moeder die hoopvol uit het raam kijkt. De serie ontstond na een ingrijpende periode waarin haar zoon na een ruzie anderhalve maand van huis wegbleef. Met Ik mis je legt ze niet alleen het pijnlijke proces van loslaten vast, maar ook de blijvende aanwezigheid van liefde, ondanks de afstand.